- MACLOVIUM
- MACLOVIUMurbs Gall. Celticae Episcopat. parvi circuitus, sed munita et dives, emporiumque celeberrimum, cum portu capaci: Episcopat. sub Archiepiscop. Turonensi, in insul. parva S. Aaronis dicta, vix a continente separata, ipsique ponte iuncta. S. Malo vulgo. Crevit ex ruinis Alethae, et 16. leuc. distat ab urbe Briocensi, 4. a Dola in Circuitu Hinc nautae periti. Nomen accepit a primo suo Episcopo Maclovio, quem alii Nacutum vocant. Rupi insidet, et commerciis inprimis Arctum versus celebris est, regni clavis. Huius portae quoties clauduntur, 12. molossos solvi mos est, ut hostiles detegant insidias. Templum eius cathedrale Vincentio sacrum, unum est ex antiquissimis totius regni. Vide Argentraeum Hist. de Bretagne, De Paz Hist. Sammarth. Gall. Chr. T. II. Duchesnium ant. des Villes, etc. Dicitur etiam S. Maclovii urbs. An primus fuerit AletensiumEpiscopus Machutes ille vel Maclovius, ambigit Vales. Neque enim id dicit Auctor eius Vitae, apud Iohann. Boscium: sed tantum scribit, Machutem cum Aarone mansisse, donec Episcopatus civitatis Britannicae, quae vocatur Aleta, ei exstitit destinatus. Non erat ea civitas longe ab Insula Aaronis, super littus maris sita: habens ex uno latere fluvium, nomine Kinctus ab altera vero parte mari alluebatur. Ubi pro Kinctus legi vult Rinctus Auctor praefatus: Vulgo enim Rance dicitur. Meminit eius Vita Maclovii a Ioh. Mabilione edita, Antiquissima civitas Aletis a meridianâ parte Rinctiô fluviô illic mari influente lavitur, ab Aquilone fretô irrumpente ab Insula separatur, populis et navalibus commerciis frequentata. Incolas urbis Maclovii Britanni Maluins vocant, Hadr. Vales. in voce Aletum.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.